De maand mei: troubleshooten

Het is al weer even geleden dat jullie over onze belevenissen konden lezen. Om het een beetje 'goed te maken' hebben we maar een aantal blogjes apart geschreven;-).

In de maand mei kregen we opa en oma van den Berg voor de eerste week op bezoek. Op z'n zachtst gezegd was dit niet een van de rustigste maanden. Met de meiden gaat het prima, met Lisa uitstekend zelfs. Geen idee wat er in het San Diegoose water zit, maar ze groeit bijzonder goed en slaapt al heel aardig door. Voor Emma heeft er een kleine verandering van locatie van de pre-school plaatsgevonden. Eerst moesten we ongeveer 20 minuten rijden en nu is het een 15 minuten lopen. Scheelt aanzienlijk! Deze locatie had ook onze voorkeur, maar er was op zo'n korte termijn midden in het jaar nog geen plek. Wat Emma er het allerleukste aan vindt is dat ze met papa op de fiets kan! Maar goed, het zijn natuurlijk wel weer andere leidsters, andere kinderen, andere omgeving... Wonder boven wonder voelde Emma zich hier veel sneller op haar plek dan bij de andere locatie.

Uiteraard geldt de wet van Murphy voor alles zo ook voor de drukte op Henk zijn werk. Vlak voordat opa en oma kwamen sloeg de spreekwoordelijke 'vlam' in de pan en moeten alle zeilen bijgezet worden om de brandjes te blussen. Resultaat... Henk die hele lange dagen moest maken, juist nu zijn ouders kwamen. De timing kon niet beter...

Voor mij was deze maand weer een zeer 'leerzame' maand wat betreft het ziekenhuiswezen. Al moet ik toch eerlijk bekennen dat ik deze 'leerschool' toch minder plezant vind. Er bleek namelijk dat ik nog gecuretteerd moest worden. Het is (achteraf) hilarisch als je bedenkt wat je allemaal moet ondergaan, voordat er een fatsoenlijk antwoord komt van de arts zelf! Ten eerste houdt een gynaecoloog zich niet bezig met 'postnatale zaken', oké... wie dan? Dat doet de obstetrician, dit is eigenlijk ook een soort van gynaecoloog alleen dan gespecialiseerd in pre- en postnatale zaken. Hmmm, weer wat geleerd. Nou, laat die obstetrician dan maar eens een echo maken om te kijken wat er aan de hand is... Fout... dat doet een obstetrician natuurlijk niet, oké... wie dan wel? Daar ga je voor naar een aparte radiologie praktijk. Makes sense, in Eindhoven ga je ook naar het ziekenhuis, of naar de DvU. Echo wordt gemaakt... Dus ik vraag aan de echoscopiste wat zie je allemaal (aangezien ik niet op het scherm kon/mocht kijken en ik gewend was dat de echoscopiste je het een en ander uitlegt en als ze het zelf niet weet dat dan de gynaecoloog erbij wordt geroepen...)? 'Euh, I cannot tell you, our radiologist will have a look and will send the pictures with his findings to your obstetrician'... Maarreuh, ik wil eigenlijk ook wel zien wat jij ziet... 'They can burn a DVD for you at our front desk'... Oké, prima doen we dat. Een dag later wordt ik gebeld door de assistente van de eerste obsterician met de boodschap 'er is niks aan de hand, wacht nog maar even af'. Daar was ik toch niet gerust op, ten eerste omdat ik het vreemd vond dat er helemaal niks uitgelegd wordt waarom je dan pijn hebt, ten tweede omdat ik er helemaal geen goed gevoel bij had. Dus, toen maar eens met de verloskunde praktijk thuis in Strijp gebeld. Zij raadden mij ten zeerste aan toch nog maar eens met een andere gynaecoloog te gaan praten. Daar had ik natuurlijk niet heel veel zin in, maar ze hadden een heel goed punt, dus toch maar hun advies opgevolgd. En maar goed ook! De volgende obstetrician, Dr Castillo, hoorde het hele verhaal eens aan en heeft wat samples genomen en me toen weer naar de radiologiepraktijk gestuurd. Met de nieuwe DVD onder de arm weer naar de obstetrician, uiteraard werden de beelden niet besproken, maar deze keer was de boodschap: we gaan een curettage inplannen en wel zo snel mogelijk, want het lijkt ontstoken te zijn. Een hele opluchting van de ene kant, van de andere kant zat ik er nou niet echt op te wachten om 'onder het mes' te moeten. Maar goed, het was op zich een goede timing, aangezien Henk zijn ouders er zouden zijn op de dag van de operatie. Wat extra handjes was wel fijn!

Dus... Zeker als je de druk(te) bij Henk op het werk er ook nog bijneemt... Kwam alles weer eens lekker bij elkaar.

Gelukkig hebben we ook leuke dingen gedaan:-)! Naast de gebruikelijke uitstapjes, zijn we zijn met opa en oma naar de dierentuin geweest en dat blijft toch echt een schitterend park!