Het wonder van Hobbes en de eerste werkweek
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Susanne
16 Januari 2013 | Verenigde Staten, San Diego
Hobbes leeft nog! Sterker nog: Hobbes begint al weer aardig de oude te worden. Dat hadden we een week geleden niet durven dromen.
Zoals we vorige keer al vertelden hebben we Hobbes na zijn vliegreis meer dood dan levend bij de dierenarts afgeleverd. Die is die vrijdag meteen met hem aan de slag gegaan en heeft hem 's nachts mee naar huis genomen om hem verder te verzorgen. Die kritische nacht heeft hij overleefd en daarna hebben wij hem zaterdag middag mee naar huis gekregen. Hobbes was nog steeds erg zwak, moest elke 4 uur met een spuitje gevoerd worden en leek maar af en toe op onze wereld te zijn. Het enige lichtpuntje was dat hij wel af en toe zelf een stukje liep. Erg instabiel en steeds maar een paar meter waarna hij weer neerplofte en naar zijn droomwereld vertrok, maar toch: Hij liep zelf. Toen we hem maandag weer naar de dierenarts brachten, hadden we nog steeds weinig hoop dat hij het zou gaan redden. Daarna kwam eerst langzaam, maar steeds sneller het herstel. We hebben Hobbes elke dag 's ochtends naar de dierenarts gebracht voor behandeling en 's middags weer opgehaald. Elke dag gaf hij meer tekenen van leven: De stukken lopen werden langer, op woensdag dronk Hobbes weer uit zichzelf, hij begon te spinnen en op donderdag at hij weer zelf. Op vrijdag was hij duidelijk klaar met de dierenarts en heeft hij ze aardig bezig gehouden daarzo: Hij is zoals gezegd weer bijna de oude. Wel is hij nog erg mager en zijn diabetes moeten we nog goed onder controle zien te krijgen. Maar het wonder van Hobbes heeft zich voltrokken...
Naast alle perikelen met Hobbes was het deze week ook mijn eerste werkweek als platform software project leider bij Cymer. Van fietsen is nog niet veel gekomen omdat Hobbes elke dag naar de dierenarts moest, maar dat komt nog wel. De eerste week stond in het teken van opstarten: Cubicle inrichten, laptop en telefoon regelen, nieuwe mensen leren kennen, bijpraten met oude bekenden, etc. En, last but not least: Proberen een overzicht te krijgen van de chaos die mijn voorganger achterlaat. Ik zal er de komende weken ook nog een flinke kluif aan hebben om een fatsoenlijk project plan te maken, maar dat is een mooie uitdaging. Ik ben goed ontvangen, iedereen lijkt blij te zijn dat ik er ben, dus we gaan proberen er iets goeds van te maken.
In de tussentijd komt de bevalling natuurlijk ook steeds dichterbij. Deze week zijn we voor het eerst langsgeweest bij de verloskundige van het UCSD ziekenhuis waar het de bedoeling is dat Susanne gaat bevallen. Tot nu toe redelijk vergelijkbaar met Nederland allemaal. Alles is goed met de kleine. Susanne heeft een stevige verkoudheid te pakken, dat is wel ff minder. Gelukkig is het meeste regelwerk nu gedaan, zodat we het de komende tijd wat rustiger aan kunnen gaan doen en ons goed voor kunnen gaan bereiden op de komst van de kleine.
Met Emma is alles helemaal goed. Ze maakt met enige regelmaat het speeltuintje bij ons in de buurt onveilig en heeft daar al wat andere kinderen uit de buurt leren kennen. Ze kan al byebye zeggen, dus met de integratie hier komt het wel goed. Verder is ze druk bezig de katten achterna te zitten (arme Hobbes), van alles en nog wat onder te kleuren met vetkrijt (banken, haar kinderstoel, de vloer, ...) en is ze fanatiek aan het leren wat alle beesten zeggen (boe, beee, bzzz, miaaauw). Kortom: Emma vermaakt zich wel...
Er is nog veel meer te vertellen, maar dat komt misschien volgende keer wel. Hopelijk gaan we een wat rustigere week tegemoed en kunnen we er hier eens echt van gaan genieten!
P.S. Nog ontzettend bedankt voor alle leuke reacties op de site!
P.S.2. Een beetje laat, maar: Iedereen nog de allerbeste wensen voor 2013!!!
Zoals we vorige keer al vertelden hebben we Hobbes na zijn vliegreis meer dood dan levend bij de dierenarts afgeleverd. Die is die vrijdag meteen met hem aan de slag gegaan en heeft hem 's nachts mee naar huis genomen om hem verder te verzorgen. Die kritische nacht heeft hij overleefd en daarna hebben wij hem zaterdag middag mee naar huis gekregen. Hobbes was nog steeds erg zwak, moest elke 4 uur met een spuitje gevoerd worden en leek maar af en toe op onze wereld te zijn. Het enige lichtpuntje was dat hij wel af en toe zelf een stukje liep. Erg instabiel en steeds maar een paar meter waarna hij weer neerplofte en naar zijn droomwereld vertrok, maar toch: Hij liep zelf. Toen we hem maandag weer naar de dierenarts brachten, hadden we nog steeds weinig hoop dat hij het zou gaan redden. Daarna kwam eerst langzaam, maar steeds sneller het herstel. We hebben Hobbes elke dag 's ochtends naar de dierenarts gebracht voor behandeling en 's middags weer opgehaald. Elke dag gaf hij meer tekenen van leven: De stukken lopen werden langer, op woensdag dronk Hobbes weer uit zichzelf, hij begon te spinnen en op donderdag at hij weer zelf. Op vrijdag was hij duidelijk klaar met de dierenarts en heeft hij ze aardig bezig gehouden daarzo: Hij is zoals gezegd weer bijna de oude. Wel is hij nog erg mager en zijn diabetes moeten we nog goed onder controle zien te krijgen. Maar het wonder van Hobbes heeft zich voltrokken...
Naast alle perikelen met Hobbes was het deze week ook mijn eerste werkweek als platform software project leider bij Cymer. Van fietsen is nog niet veel gekomen omdat Hobbes elke dag naar de dierenarts moest, maar dat komt nog wel. De eerste week stond in het teken van opstarten: Cubicle inrichten, laptop en telefoon regelen, nieuwe mensen leren kennen, bijpraten met oude bekenden, etc. En, last but not least: Proberen een overzicht te krijgen van de chaos die mijn voorganger achterlaat. Ik zal er de komende weken ook nog een flinke kluif aan hebben om een fatsoenlijk project plan te maken, maar dat is een mooie uitdaging. Ik ben goed ontvangen, iedereen lijkt blij te zijn dat ik er ben, dus we gaan proberen er iets goeds van te maken.
In de tussentijd komt de bevalling natuurlijk ook steeds dichterbij. Deze week zijn we voor het eerst langsgeweest bij de verloskundige van het UCSD ziekenhuis waar het de bedoeling is dat Susanne gaat bevallen. Tot nu toe redelijk vergelijkbaar met Nederland allemaal. Alles is goed met de kleine. Susanne heeft een stevige verkoudheid te pakken, dat is wel ff minder. Gelukkig is het meeste regelwerk nu gedaan, zodat we het de komende tijd wat rustiger aan kunnen gaan doen en ons goed voor kunnen gaan bereiden op de komst van de kleine.
Met Emma is alles helemaal goed. Ze maakt met enige regelmaat het speeltuintje bij ons in de buurt onveilig en heeft daar al wat andere kinderen uit de buurt leren kennen. Ze kan al byebye zeggen, dus met de integratie hier komt het wel goed. Verder is ze druk bezig de katten achterna te zitten (arme Hobbes), van alles en nog wat onder te kleuren met vetkrijt (banken, haar kinderstoel, de vloer, ...) en is ze fanatiek aan het leren wat alle beesten zeggen (boe, beee, bzzz, miaaauw). Kortom: Emma vermaakt zich wel...
Er is nog veel meer te vertellen, maar dat komt misschien volgende keer wel. Hopelijk gaan we een wat rustigere week tegemoed en kunnen we er hier eens echt van gaan genieten!
P.S. Nog ontzettend bedankt voor alle leuke reacties op de site!
P.S.2. Een beetje laat, maar: Iedereen nog de allerbeste wensen voor 2013!!!
-
16 Januari 2013 - 06:54
BZ:
Alleen maar goed nieuws. Graag elke week zulke verhalen! Heel veel succes en plezier bij de voortzetting van alle activiteiten en een pluim voor hobbes. -
16 Januari 2013 - 08:38
Mirelle:
Wat een goed nieuws, fijn dat Hobbes weer bijna de oude is!
Suuz veel beterschap, hopelijk snel weer wat meer energie!
Veel plezier daar en nu is het aftellen daar de komst van de kleine dan echt begonnen....spannend.
Liefs Niels, Mirelle, Pim en Loes
Ps. Huis doet het prima zonder jullie nog niks geks gezien (aan de voorkant). -
16 Januari 2013 - 09:13
Lindsy:
Hey!
Heel fijn dat het met Hobbes weer goed gaat!
En leuk om zo jullie avonturen te kunnen lezen! ziet er goed uit daar allemaal!
Veel plezier!
groetjes
Rob, Lindsy en Max -
16 Januari 2013 - 09:17
Wilma Goldstein:
Goed te horen dat het weer helemaal goed gaat met Hobbes, toch een heel gedoe. Genieten jullie maar lekker van de zon - hier is het koud en een heel pak sneeuw - dus lange reistijden, maar wel mooi. Beter dan al die regen van de afgelopen tijd. Heel veel groetjes, Wilma -
16 Januari 2013 - 09:24
Hein:
Hobbes is still alive! Als het goed gaat met de beestjes en de kindjes, dan gaat het meestal ook goed met de ouders..goed bezig daar! Oh ja, nog wel belangrijk nieuws voor jullie: psv wordt kampioen dit jaar, dus we zien jullie naast de platte kar! Groetjes, Hein en dames -
16 Januari 2013 - 12:48
Björn, Sabine & Max:
Hiephiephoera vanwege Hobbes, fijn dat het de goede kant op gaat.
Huis en tuin zien er mooi uit! Een palmboom in de tuin, wij zijn jaloers!
Succes het verder wegwijsworden in het nieuwe dagelijkse ritme en alle werkzaamheden!
groetjes uit Best. -
16 Januari 2013 - 12:59
Fenna:
Omdat mijn mama het berichtje van Lindsy las heeft ze mijn naam per ongeluk omgewisseld met de naam van Max.. stomme mama!
Dus ook de groetjes van mij! -
16 Januari 2013 - 14:42
Debbie Mollee:
Goed om te horen allemaal!!!
Quint heeft zijn eerste verjaardag inmiddels achter de rug en is nog aan het bijkomen van alle indrukken!!!
Doe rustig aan en tot hoors!
Groetjes,
Debbie, Anco en Quint -
16 Januari 2013 - 17:40
Sonja:
Bah wat ziet dat er allemaal vervelend uit, zon, zwembad, misschien wel lekker winkelen bij de wallmart en carters, kortom geniet ervan en voor susanne succes met de laatste paar weken. Groetjes uit st maarten -
16 Januari 2013 - 20:08
Roel, Willemijn, Jasper En Machteld:
Hallo daar!
Wat goed dat Hobbes er nog is! Gelukkig maar! Hopen dat het steeds beter met hem zal gaan. Mooie foto's van in het zonnetje hoor, heerlijk! Hier sneeuwt het en daar kan NL niet tegen.....file, geen trein etc, het oude verhaal dus!
Spannend hoor Suus, dat bevallen daar, succes met je verkoudheid en de laatste loodjes. Best lastig met zo'n 1,5 jarige vrolijke Emma. ;)
Geniet lekker van elkaar en snel tot horens,
Liefs van de VandenBergjes in Son :) -
18 Januari 2013 - 22:46
Chantal:
Hoi hoi,
Goed om te lezen dat het nu wat beter gaat.
En tja dat Emma de speeltuin onveilig maakt sta ik niet van twee kijken ze is tenslotte een Bengel.
Groetjes aan jullie en een knuffel voor Emma.We missen haar wel bij de Bengels.
Groetjes Chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
